چه خوب گفت نزار قبانی:
" اگر از من بپرسی عشق چیست؟
می‌گویم که عشق صدای توست که
صد درد قلب مرا تسکین می دهد.... "
کاش روزی بیاید که بی خیالِ دغدغه های دنیا کنار تو بنشینم،
با همان لبخند همیشگی ات برایم از هر دری حرف بزنی
و من در حالی که محو تماشای تو شده ام، فقط گوش کنم
که یادم برود همه ی این سالها بدون تو چقدر بر من سخت گذشت.
راستی چه رازی در صدای تو نهفته است که این چنین معجزه وار قلب مرا تسکین می دهد؟!
