پیراهن

 

ما دو پیراهن بودیم بر یک بند،

یکی را باد برد،

دیگری را باران هر روز خیس می کند.....

 

 

++  برای آن زمستانی که تو را از من گرفت

و من شدم مصداقِ بارز شعر "من با دو چشم خویشتن دیدم که جانم می رود"